Çok basit sanıp önemsemediğimiz nice hasletler var ki onlar
insanın cennete gitmesine vesile olabiliyor. Bunlardan birisi: kalbinde hiçbir
müslümana karşı kin, nefret va samimiyetsizlik bulundurmamak. İkincisi ise
Allah’ın verdiği şeylerden dolayı hiç kimseyi kıskanmamak, haset etmemek. Bu
konuyu aşağıdaki hadis-i şerif ne güzel açıklıyor:
Enes (r.a.)den: bir gün Peygamber
(s.) ile beraber oturuyorduk. O şöyle buyurdu: Şimdi yanınıza cennetlik bir
adam geliyor, dedi. Ensardan bir adam geldi. Sakalından aldığı abdestin
suyu damlayan, nalınlarını sol eline almış bir kişi.
Ertesi gün gene aynı şeyi söyledi:
Şimdi yanınıza cennetlik bir adam geliyor. Gelen gene aynı dünkü şahıstı. Üçüncü gün
olunca Hazreti Peygamber (s.) gene: Şimdi yanınıza cennetlik bir adam
geliyor, buyurdu. Sonra Hazreti
Peygamber (s.) kalkıp yürüyünce, adam da önceki günlerdeki gibi herkesle
beraber çıktı gidiyordu. Abdullah b. Amr b. As bu adamın arkasına takıldı. Onu
cennetlik yapan şeyin ne olduğunu öğrenmek istiyordu. Yanına varıp şöyle dedi: “Babamla tartıştık,
üç gün eve gitmeyeceğime yemin ettim. Eğer uygun görürsen bu süre geçene kadar
seninle kalabilir miyim?” dedi. Cennetlik sahabi bu teklifi kabul etti ve olur,
dedi. Onun yanında üç gün kalan Abdullah bu sürede o Medineli Müslüman’ın gece
namazına kalktığını görmediğini, sabah namazına kadar uyuduğunu, sadece
yatağında sağa sola dönerken Allah’ı zikrettiğini ve tekbir getirdiğini fark
etti.
Abdullah o günleri anlatırken
şöyle dedi: “Gerçi konuşmaları esnasında sadece güzel şeyler söylediğini
işittim. Üç gece geçince yaptığı ibadetleri nerdeyse küçümseyecektim. Bunun
üzerine ona dedim ki: ‘Aslında ben babamla tartışmadım. Ancak Hazreti Peygamber
(s.) üç kere Cennetlik adam geliyor, dedi, üçünde de sen geldin.
Ben de senin yanında kalıp ne yaptığını görmek ve aynısını yapmak istedim. Ancak görüyorum ki, sen çok da fazla bir şey
yapmıyorsun. Seni Hazreti Peygamber (s.)in söylediği gibi bu dereceye ulaştıran
nedir? dedim. Sadece gördüklerin, dedi ensarlı adam sakince. Bu cevap üzerine
yanından ayrıldım. Fakat çok uzaklaşmadan beni çağırdı ve şöyle dedi: “Ancak
bir şey daha var. Ben kalbimde hiçbir Müslüman’a karşı kin, nefret ve
samimiyetsizlik bulundurmam. Ve Allah’ın kendisine ihsanda bulunduklarından
dolayı hiç kimseye hased etmem.”
Bunun üzerine Abdullah b. Amr
(r.a.) diyor ki: “İşte seni yücelten budur, bizim yapamadığımız da budur.”
dedi. (Müsned Ahmed 3/166,
Hadislerle İslam 3/571)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder