Müslümanların üvey evlat muamelesi
gördüğü 28 Şubat sürecinde korkmadan hakikati haykıran bir mücahid idi.
Müslümanların üzerine karabasan gibi çökülen bir dönemde kürsüden verdiği
vaazlarla ümmetin gönlünü ferahlatan ve coşkuya sevk eden hoca efendi bu gün
dahi video kasetleriyle, C.D, lerde verdiği sohbetlerle milyonlarca kişiyi
irşad etmeyi sürdürüyor.
Ömrünün her anını İslam davasına
adayan ve 20 Ocak 2000 tarihinde aramızdan ayrılan Hoca Efendi, aradan geçen 20
yıla rağmen sevenlerin gönlündeki yerini hâlâ koruyor.
Başında geçen bir olayı şöyle
anlatmıştı: Laikliğe aykırı konuşuyor, milleti ayaklandırıyor… diye beni
şikayet etmişler. Hakimin karşısına çıktım. Baktım ki hakimin önündeki masa
benim suç aletlerimle dolu. Teyp kasetleri’nin arkasında nerdeyse hakim
görünmüyor.
Hakim bana:
-
Sen devlete karşı cemaati
ayaklandırıyormuşsun! Ne dersin?
-
Hayır hâkim bey, öyle
değil.
-
Ya nasıl?
-
Ben saat 11.00 da kürsüye
çıkıyorum. 12’ye kadar vaaz ediyorum. O zaman camide işçi yok, patron yok.
Niye? Çünkü mesai saati, herkes işinin
başında! Asker yok, subay yok. Niye? Çünkü kışlasında eğitim yapıyor. Öğretmen
yok, öğrenci yok. Niye? Çünkü okulda ders saati. Amir yok, memur yok. Niye?
Çünkü mesai saati , herkes masasının başında. Geriye kim kaldı? Yaş yetmiş iş
bitmiş, emekli göbekli beş on kişi ayakkabısını sürüyerek Camiye geliyorlar…
Allah aşkına hakim bey siz söyleyin, ben bu adamları ayağa kaldırsam ne yaparlar,
yatağa yatırsam ne yaparlar???
Hakim Bey:
-
Vallahi doğru söylüyorsun.
Seni şikayet edenin… nokta nokta nokta, dedi. Ve berat ettim.
Vaazından bir kesit: Türkiye Cumhuriyetinin
anayasada resmi bir dini yoktur. Laik, demokratik, hukuk devletidir, deniliyor.
Ve ekliyorlar. Lâiklik dinsizlik demek değildir, diyorlar. Peki tuzu olmayan
ekmeğe tuzsuz ekmek denmez mi? Şeker katılmayan çaya şekersiz çay denmez mi?
Vatanı olmayana “vatansız” denmez mi? evet. Peki anayasasında resmi dini
olmayan devlete ne denir?
Allah gani gani rahmet eylesin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder