Hazreti Peygamber Sallallahü aleyhi ve sellem’in, Ümmü Ma'bed Hatunun Çadırına Uğraması ve süt mucizesi

Ümmü Ma'bed Hatun, akıllı, iffetli ve güçlü bir kadındı. Kuraklık ve kıtlık yıllarında Kudeyd'deki çadırının önüne oturur, gelen geçen yolcuların su ve yiye­cek ihtiyaçlarını karşılamaya çalışırdı.

Peygamberimiz (a.s.)la Hz. Ebu Bekir, Âmir b. Füheyre ve Abdullah b. Uraykıt da hicret esnasında onun çadırına uğradılar. Ondan hurma veya et satın almak istediler. Fakat Ümmü Ma'bed Hatunun yanında bunlardan hiçbir şey bulamadılar. Çünkü hazarda, seferde azığı tükenen veya kıtlığa uğrayan halk, onda bulduklarını, satın alır, tüketirlerdi.

Ümmü Ma'bed Hatun: "Vallahi, yanımızda bir şey bulunsaydı, sizin ihtiyacınızı gidermek için ikram ederdim!" dedi. Peygamberimiz (a.s.):

"Ey Ümmü Ma'bed! Yanında süt bulunur mu?" diye sordu. Ümmü Ma'bed Hatun:

 "Yoktur! Vallahi davarlar kısırdır!" dedi. Peygamberimiz (a.s.), çadırın bir tarafında duran arık koyunu gördü ve:

"Ey Ümmü Ma'bed! Nedir şu koyun?" diye sordu.

"O, arık, davar sürüsünden geri kalmış, dermansız, güçsüz bir koyundur!" dedi.

"Onda süt var mı?" diye sordu.

"O, bundan tamamıyla mahrumdur!" dedi.

"Benim onu sağmama izin verir misin?" diye sordu.

"Evet! Anam, babam sana feda olsun! Eğer sen onda süt bulabileceğini sanıyorsan, sağ!" dedi.

Peygamberimiz (a.s.), koyunu getirtti. Koyunun arkasına çömeldi. Bacaklarını ayırdı. Besmele çekti. Koyunun memesini eliyle sığadı^[1][210] ve: "Ya Allah! Ona (Ümmü Ma'bed'e) koyununu bereketli kıl!" diyerek dua edince, koyunun meme­si sütle dolup taştı! Peygamberimiz (a.s.) beş on kişinin kanasıya içeceği büyüklükte bir kap getirtti ve içine süt sağdı. Kabı ağzına kadar doldurdu. Önce Ümmü Ma'bed Hatun ondan kanasıya içti. Peygamberimiz (a.s.)ın yoldaşları da ondan kanasıya içtiler. Onlardan sonra da, Peygamberimiz (a.s.) içti ve: "Kavmin sulayıcısı, onlardan sonra içer!" buyurdu. Hepsi de, susadıktan sonra, ondan tekrar içtiler ve kandılar. Peygamberimiz (a.s.), tekrar kabın içine süt sağıp doldurdu ve Ümmü Ma'bed Hatuna bıraktı. Ümmü Ma'bed Hatun bir koyun getirip kesti. Etini pişirdi. Peygamberimiz (a.s.)la arkadaşları ondan yediler. Ümmü Ma'bed Hatun; pişirdiği etten, yolda yiyecekleri kadar da, onların sofralarına koydu. Etin daha çok kısmı kendilerine kaldı.^[2][213]

---

[1][210] İbn Sa'd, c. 1, s. 230, Hâkim, c. 3,s. 9,EbuNuaym, c. 2, s. 338, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 1, s. 278

[2][213] İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 289, Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1 , s. 262