Öküzün ve Kurdun konuşması

Kudreti sonsuz rabbimiz dilediği zaman hayvanları da insanlarla konuşturur. İşte iki örnek:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : صَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلاةً ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا بِوَجْهِهِ فَقَالَ : " بَيْنَا رَجُلٌ يَسُوقُ بَقَرَةً إِذْ رَكِبَهَا فَضَرَبَهَا ، قَالَتْ : إِنَّا لَمْ نُخْلَقْ لِهَذَا ، إِنَّمَا خُلِقْنَا لِلْحِرَاثَةِ " . فَقَالَ النَّاسُ : سُبْحَانَ اللَّهِ ، بَقَرَةٌ تَكَلَّمُ ، فَقَالَ : " فَإِنِّي أُومِنُ بِهَذَا أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ وَمَا هُمَا ثَمَّ ، وَبَيْنَا رَجُلٌ فِي غَنَمِهِ إِذْ عَدَا عَلَيْهَا الذِّئْبُ فَأَخَذَ شَاةً مِنْهَا فَطَلَبَهُ فَأَدْرَكَهُ فَاسْتَنْقَذَهَا مِنْهُ ، فَقَالَ هَذَا : اسْتَنْقَذْتَهَا مِنِّي فَمَنْ لَهَا يَوْمَ السَّبًعِ ؟ يَوْمَ لا رَاعِيَ لَهَا غَيْرِي " . قَالَ النَّاسُ : سُبْحَانَ اللَّهِ ، ذِئْبٌ يَتَكَلَّمُ ، قَالَ : " فَإِنِّي أُومِنُ بِذَلِكَ ، أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ وَمَا هُمَا ثَمَّ. (حديث مرفوع(

Ebu Hüreyre (r.a.)den: Resûlallah (Sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: (Beni İsrail zamanında) bir kimse öküz üzerine binmiş ve (yürümesi için) ona vurmuştu. Bu sırada hayvan o kimseye yüzünü çevirip bakarak: “Biz bunun için yaratılmadık. Biz tarla sürmek için yaratıldık” demiştir. Sahabeler: “Sübhanallah! Öküz konuşmuş!” dediler. Rasûlallah (s.): ‘Ben hayvanın böyle söylediğine inandım; Ebu Bekir ve Ömer de inandı’ buyurdu. (Buhari Enbiya/54)

Bir kere de bir adamın koyununu kurt kapmıştı. Adam koşup koyunu kurdun elinden kurtardı. Bunu üzerine kurt çobana dönerek: ‘şimdi bu koyunu kurtardın. Elbette yırtıcı hayvan(ların sürüye saldırdığı bir gün gelir. O fitne) gününde koyunun benden başka çobanı bulunmayacaktır. (Bakalım o gün) koyunu benden kim kurtarır?’ dedi. (Hadisi, Buhari Fezailü’l-Ashab/6, Müslim ‘Fezail/13)

a-Bu hadise Beni İsrail zamanında olmuştur.

B- Orada bulunmadıkları halde Efendimizin: ‘Ebu Bekir ve Ömer de inandı’ buyurması ile bu iki sahabenin imanlarını, kendi imanı seviyesine yükseltmiştir.

C- Hadis-i şerifteki: “Yevmüssebu’i” kelimesi bu hadisin müşkil noktasıdır. Lügat yönünden: ‘yırtıcı canavarların hüküm sürdüğü gün’ demektir. Birçok yorumdan birkaç tanesi: “yırtıcı canavar günü” tabiriyle, Ebu Hüreyre’nin rivayet ettiği hadisin ifadesidir.