Hazreti Musa (as) sordu: Ey hesap gününün Rabbi! Nakşettin de
sonra neden bozdun nakşettiğini? Erkek ve dişi varlıkları var edip de sonra
bunları neden yok ediyorsun?
Hak Teâlâ’dan cevap geldi: Bu soruyu gaflet ve heva yüzünden
sormadığını biliyorum. Değilse bu soru yüzünden seni azarlar ve terbiye
ederdim. Sen bu sorunla, fiillerimizdeki hikmeti ve sırrı öğrenmek istiyorsun. Böylece
insanları bundan haberdar etmek ve hamları olgunlaştırmak istiyorsun. Sen toprağa
bir tohum ekerek bu konuyu kendin değerlendir.
Hazreti Musa ekin ekti ve ekinler yetişip başakları
olgunlaşınca orağı alıp ekinleri biçmeye başladı. Kulağına gaybdan bir ses
geldi:
-
Niçin ekini ekip de olgunlaşınca
onu biçiyorsun, sonra da dövüyorsun? Hazreti Musa:
- Rabbim! Ekini biçip seriyorum. Çünkü içinde tane ve saman var. Taneleri
samandan ayırmak için dövüyorum, savuruyorum ve buğdayları alıyorum. Allah
sordu:
- Bunu böyle harman yapma bilgisini kimden öğrendin?
- Ya Rabbi, sen öğrettin.
- Sen iyiyi kötüden ayırıyorsun da ben niye ayırmayayım! Yaratılmışlarda
temiz ruhlar da var, çamurlu bulanık ruhlar da. Tıpkı buğdayı samandan ayırır
gibi iyi ile kötüyü ayırıp göstermek gerek. İyileri en büyük nimetlerimle cennetlerde
taltif etmem için dünyada herkesi öldürüyorum. Sonra herkese amelinin
karşılığını tastamam vereceğim. Şimdi anladın mı?
- Evet, Ya Rabbi anladım.
Demek ki ölüm yok
olmak değilmiş, herkese yaptığının karşılığının verilme yerine gitmesi içinmiş!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder